Υπάρχει ακόμα μια παράμετρος, αυτή του μηχανισμού μετάδοσης της κίνησης του φλοτέρ στο δρομέα της αντίστασης.
Στα ρεζερβουάρ βενζίνης, το φλοτέρ είναι συνήθως απευθείας συνδεδεμένο με το δρομέα της μεταβλητής αντίστασης, δηλαδή δεν μεσολαβεί ΤΙΠΟΤΕ.
Στις δεξαμενές υγραερίου, το φλοτέρ κινείται σε έναν άξονα, μέσω 2 κωνικών γραναζιών (με μεγάλες ανοχές) κινείται άλλος άξονας, ο δεύτερος άξονας κινεί ένα μαγνήτη μέσα στη δεξαμενή, στο σημείο εκείνο, έξω από τη δεξαμενή υπάρχει το οργανάκι που και αυτό περιέχει άλλο μαγνήτη και μέσω μαγνητικής σύζευξης τελικά καταφέρνει να κινηθεί ο δρομέας της αντίστασης στο οργανάκι. Όλα αυτά, για να βρίσκεται το όργανο ΕΞΩ από τη δεξαμενή υγραερίου, ώστε να το αλλάζουμε εύκολα, γιατί χαλάει κιόλας...
Σχετικά με τις αιτίες που υπάρχει αυτό το θέμα, από την πλευρά των κατασκευαστών των κιτ, δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει θέμα στον πελάτη, καθόσον, τουλάχιστον όσα κιτ επιτρέπουν ρύθμιση των ενδείξεων, αυτή υπάρχει για να την κάνει Ο ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ του κιτ, και φυσικά όχι ο τελικός πελάτης, που υποτίθεται δεν έχει πρόσβαση στο υλικό και λογισμικό ρύθμισης, μάλιστα το να βαθμονομείται η κάθε δεξαμενή από τον ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΤΗ λύνει και το θέμα της κατασκευαστικής ανομοιογένειας των εξαρτημάτων της αναλογικής εισόδου σε κάθε κιτ που βγαίνει από τη γραμμή παραγωγής, αλλά αντιμετωπίζει και τη χρήση διαφορετικών δεξαμενών στο ίδιο κιτ, όπως είναι πολύ σύνηθες στην πράξη.