Τιμή Υγραερίου και....Λίστα Λαγκαρντ

[LPGas]

Παρακολουθώ εμβρόντητος τις τελευταίες ώρες τα όσα συμβαίνουν με τη δημοσιοποίηση της φερόμενης Λίστας Λαγκαρντ και τη σύλληψη του δημοσιογράφου Κ. Μπαξεβάνη.

Ανήμερα της εθνικής εορτής κινητοποιήθηκε όλο το σύστημα για τον εντοπισμό και σύλληψη ενός δημοσιογράφου που «τόλμησε» να κάνει τι; Το σωστό; Το λογικό; Αυτό που δεν έκαναν επί 2 χρόνια οι εισαγγελικές αρχές με τη λίστα; Αυτό που δεν έκαναν οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι επειδή δεν τους έμενε λεπτό, πλην του να τρομοκρατούν το λαό και να παπαγαλίζουν?

Σε αυτή τη χώρα δηλαδή απαγορεύεται σε ένα δημοσιογράφο να δημοσιοποιήσει την πραγματική είδηση; ότι δηλαδή υπάρχει μια λίστα μέσα στην οποία υπάρχουν φοροφυγάδες και οι αρχές αδυνατούν να κάνουν έρευνα και να τους εντοπίσουν;

Ακριβώς ένα μήνα νωρίτερα «συνάδελφοι» του Κ. Μπαξεβάνη, από αυτούς που συστηματικά μεταδίδουν άκριτα τα γεγονότα, δημοσιοποίησαν την αύξηση του υγραερίου κίνησης. Δε σταμάτησαν όμως μόνο εκεί… δε σταμάτησαν στη δημοσιοποίηση της είδησης όπως όφειλαν να κάνουν, αλλά με στομφώδεις τίτλους, σκοπιμότητα και αβάσιμους υπολογισμούς δήλωσαν ότι το υγραέριο θα φτάσει στην τιμή του 1,25Euro και ότι ίσως εξισωθεί με την τιμή του πετρελαίου κίνησης.

Μαντέψτε λοιπόν, που βρίσκεται η υποκρισία; Και στις 2 περιπτώσεις έχουμε την πιθανότητα στιγματισμού. Στην περίπτωση της λίστας Λαγκαρντ στιγματίζονται οι παράνομοι ( φοροφυγάδες), και στη δεύτερη περίπτωση το υγραέριο και η τιμή του.
Κανείς όμως δεν σκέφτηκε ότι στην περίπτωση στιγματισμού του υγραερίου ο πραγματικά ζημιωμένος είναι το ίδιο το κράτος και τα ταμεία του, ενώ στην πρώτη περίπτωση ο στιγματισμός των παρανομών είναι μια νίκη του κράτους απέναντι στη φοροδιαφυγή και μια ευκαιρία να μαζευτούν χρήματα στα ταμεία.

Σε ένα κράτος όμως που οι νόμοι εφαρμόζονται αλ α καρτ, τίποτα δεν λειτουργεί σωστά, τίποτα δεν ελέγχεται, τίποτα δεν τιμωρείται. Σε ένα σοβαρό κράτος όλοι οι δημοσιογράφοι των καναλιών, του τύπου και των blogs που παράνομα και αβάσιμα δημοσιοποίησαν ότι το υγραέριο θα φτάσει 1,25Ευρώ, ( με αποτέλεσμα να οδηγήσουν στην ανεργία τουλάχιστον 1.000 άτομα σε ένα μήνα, να μειώσουν τον αριθμό μετατροπών σε υγραέριο κατά 90% και να περιορίσουν ήδη τα έσοδα του κράτους από ΦΠΑ, εισφορές κλπ κατά περίπου 1.500.000 Ευρώ), θα ήταν τη στιγμή αυτή ενώπιον της δικαιοσύνης για σκόπιμο στιγματισμό ενός κλάδου και παραποίηση της αλήθειας – είδησης.

Λέμε... αλλά στην χώρα που πάει με τις μπάντες αυτά είναι ψιλά γράμματα. Δεν έχουμε συζητήσει για την ελευθερία του λόγου, τα λεπτά όρια δεοντολογίας και νομικά προσδιορισμένης παρανομίας. Απλώς κραυγάζουμε για τα πάντα και τα αντίθετά τους.

Το σίγουρο πάντως συμπέρασμα από τις δυο ιστορίες είναι ότι ο μόνος ζημιωμένος είναι το κράτος και οι πολίτες του, γιατί στην περίπτωση της λίστας θα θαφτούν για ακόμη μια φορά με περίτεχνες διαδικασίες όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία των παρανόμων, ενώ στην περίπτωση του πανικού που προκλήθηκε στον κλάδο του υγραερίου (παρότι η τιμή του υγραερίου θα παραμείνει χαμηλή και άκρως συμφέρουσα για τις μετακινήσεις), το κράτος θα χάσει έσοδα και πολλοί εργαζόμενοι τις δουλειές του λόγω μείωσης του κύκλου εργασιών των αντίστοιχων καταστημάτων.